ខ្ញុំមានឈ្មោះថាឧត្តម ជាព្រាននារីម្នាក់កាលនៅរៀនវិទ្យាល័យ។កាលនោះខ្ញុំ ធ្លាប់ធ្វើបាបចិត្តស្រីៗរាប់មិនអស់ ក្នុងនោះក៏មានម្នាក់ឈ្មោះ ជាតា ដែរ។ ជាតាគឺជាសិស្សពូកែ ដែលទើបតែប្តួរមកពីខេត្ត នាងមានរូបរាងស្អាតគួរឲ្យស្រឡាញ់។ មិត្តភក្តិខ្ញុំបានភ្នាល់នឹងខ្ញុំថាបើខ្ញុំញ៉ែនាងបានក្នុងរយៈពេល១ខែ គេនឹងទិញហ្គេមដែលខ្ញុំចូលចិត្តឲ្យខ្ញុំ។ ដើម្បីឈ្នះការភ្នាល់គ្នានេះ ខ្ញុំខំធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីបានទៅជិតនាង។ ខ្ញុំលះបង់ទម្លាប់គេចសាលា បែរជាមកប្រឹងរៀនសូត្រតាមនាង ហើយឲ្យនាងបង្រៀនខ្ញុំបន្ថែមពេលទំនេរទៀតផង។ នៅជិតនាង១ខែ ខ្ញុំហាក់ដូចជា បាក់ចិត្តស្រឡាញ់នាងមែនទែន។ ដល់ថ្ងៃកំណត់នៃការភ្នាល់ ខ្ញុំបានណាត់នាងមកបង្រៀនខ្ញុំដូចរាល់ដងហើយនឹងបានសុំស្រឡាញ់នាងតាមការភ្នាល់ ប៉ុន្តែនាងមិនបានមកនោះទេ។ ខ្ញុំទ្រាំចាំនាងមិនបាន ក៏តេទៅនាង។ ភ្លាមនោះនាងប្រាប់ថាប៉ារបស់នាងបានស្លាប់កាលពីព្រឹកបាត់ទៅហើយ។ ខ្ញុំក៏រត់ទៅផ្ទះនាងដើម្បីលួងលោមនាង និងជួយរៀបចំបុណ្យសព្វប៉ារបស់នាងផង។ នាងបានយំសោកគួរឲ្យកំសត់អង្រួនចិត្តខ្ញុំ និងក្រោយដឹងពីប្រវត្តនាងមក ខ្ញុំរឹតតែអាណិតនាង។ យប់នោះខ្ញុំនៅជួយយាមសព្វប៉ានាងព្រោះនាងគ្មានសាច់ញាតិនៅភ្នំពេញទេ។ នាងក៏បានមកអង្គុយនិយាយលេងជាមួយខ្ញុំ ហើយក៏និយាយប្រាប់ខ្ញុំពីក្តីស្រឡាញ់និងការនឹករលឹករបស់នាងចំពោះប៉ានាង។ នាងនិយាយបណ្តើរយំបណ្តើរ ធ្វើឲ្យខ្ញុំអាណិតនាងកាន់តែខ្លាំងហើយក៏ដឹងខ្លួនថាពិតជាបានស្រឡាញ់នាងមែនទែនហើយ។ ខ្ញុំឱបនាង ផ្តោះផ្តងពាក្យពេចន៏ស្នេហាជាមួយនាង ហើយនាងក៏យល់ព្រមនឹងខ្ញុំ។ ការភ្នាល់បានសម្រេច លុះដល់បុណ្យគំរប់៧ថ្ងៃរបស់ប៉ានាង យាយខ្ញុំក៏បានដួលស្លាប់។ ខ្ញុំរវល់តែរៀបចំបុណ្យសព្វលោកយាយមិនបានទាក់ទងទៅនាង លុះពេលជួបនាង នាងក៏មិននិយាយស្តីជាមួយខ្ញុំ។ ក្រោយមកខ្ញុំបានដឹងថានាងនឹងត្រូវរៀបការពេលប្រឡងបាក់ឌុបហើយ។ ខ្ញុំត្រឡប់ទៅវិញ ខំរៀនប្រឡងចូលសាលាពេទ្យដើម្បីបានជួបនាង។ ប៉ុន្តែសំណាងអាក្រក់៨ឆ្នាំ ខ្ញុំមិនដែលឃើញនាងសូម្បីម្តង។ ខ្ញុំនឹកនាងរាល់ថ្ងៃ រហូតដល់ថ្ងៃបញ្ចប់ការសិក្សាទើបបានជួបនាង។ ពេលនោះទើបនាងប្រាប់ថានាងបានដឹងអំពីការភ្នាល់នោះពេលពិធីបុណ្យគំរប់៧ថ្ងៃប៉ានាងនោះ នាងខូចចិត្តគិតថាខ្ញុំមិនបានស្រឡាញ់នាង ទើបនាងយល់ព្រមរៀបការ។ រៀបការរួច មានកូន១ប្តីនាងក៏ស្លាប់ទៅ ហើយម្តាយក្មេកនាងដេញនាងចេញពីផ្ទះ នាងត្រូររងទុក្ខគ្រប់បែបយ៉ាង។ ពេលដឹងរឿងរ៉ាវទើបខ្ញុំដឹងថា គ្រប់យ៉ាងគឺមកពីខ្ញុំ បើខ្ញុំប្រាប់នាងពីការពិតទាំងអស់ ម្ល៉េះនាងមិនរងការលំបាកច្រើនម្លឹងទេ។ ខ្ញុំព្រមទទួលយកគ្រប់យ៉ាងរបស់នាង ហើប្តេជ្ញាមើលថែនាងឲ្យបានល្អ។